SUSMAK
AĞLAMAK
GÖRMEK
SEVMEK
KOŞMAK
Alabildiğince susmak...
Sessizliğe sarılırcasına.
Ve kelimeleri hiçe saymak.
Bazen en sıcak teslimiyet,
Bazen en güzel cevap...
Gözyaşlarının feryadı...
Tiksinti veren bu karmaşada,
Sonsuzluğa götüren esinti...
Ağlamak..
Kendine... insanlığa...
Dökülen her damla;
Dizginlenemeyen bir Burak...
Görebilmek bendeki beni.
İdrak edebilmek.
Aczinin farkına varmak...
Ölmeden;
Ölmekle açılan pencere.
Karşılıksız sevmek...
Bedeni saran aydınlık,
Pencereye yansıyan yedi renk...
Maziye bir set çekip,
Yalnız O’na koşmak nefes bile almadan.
Sana geldim diyebilmek...
ÖLÜM
Kavuşmaktır sımsıkı.
Kutlu bir sevinç,
Kutlu bir başlangıç.
En adil kucak...