Ozan Engin SÜREL

Kurbağa mısın? Yoksa Prens mi?

Ozan Engin SÜREL

  • 442

Hepimiz Dünya'ya, kahraman olarak geliriz. Kimilerimiz Prens, kimilerimiz Prenses. Ne yazıkki sonradan bir çoğumuz kurbağa olarak yaşamayı seçeriz. Bu Sözler, Çok sevdiğim yazar Eric Berne'ye ait.

İnanın bana, hayatımızın kesin yanıtları yoktur. Aynı anne ve baba tarafından yetiştirilmiş çocuklar, bambaşka insanlar olabilir. Çünkü Hayat seçimler ve kararlarımızdan ibarettir. Bu sebeple ki, kimse size şöyle yaparsan %100 doğru'dur diyemez. Tek doğru verdiğimiz kararlar ve bu kararlar neticesinde açığa çıkan sonuçların ardındaki seçimlerimizdir.

Peki ben verdim kararlarımı hala ayakta durmakta zorlanıyorum, motivasyonum yerlerde, dışarı çıkasım, çalışasım gülesim yok diyorsanız? Bunlar karşısında yapacğım öneriler de %100 doğru değil. Fakat uygulayıp uygulamama seçimini yapmak geleceği değiştirecek olan anahtar.

Hep erteleriz, hep erteleriz... Yarın olsun da yaparım, Pazartesi kesin ilgilenirim. Peki, ya yarın yoksa? Ya yarının da senin için bambaşka planları varsa? Yarın, şimdikinden çok daha önemli başka bir durum yaşanacaksa? Aman ha aman erteleme.

Başaramıyorum demeyi bırak. Başarabileceğin hedefler koy kendine. Orta gelir düzeyinde bir hayatın varsa, milyon liralık spor araba alma hayalinden vazgeç. Başarabileceğin hedefleri basamak olarak kullanarak yaşa.

Gözlerini aç mesela. Etrafına bir bak. Kaşının gözünün teninin rengi farklı belki ama insanız hepimiz. Haklısın, o senden 2-0 galip başladı hayata. Ailesi varlıklıydı, çok şanslıydı, bahane üretmeye kalkarsak daha onlarca sayabiliriz. Ama eğer o başardıysa, sen de kendi hayatın içinde başarman gerekenleri başarabilirsin. Hem de ona göre yenik olduğunu düşünüyorsan eğer, senin başarın daha kıymetli olmayacak mı?

inadına gülümsemek diye birşey var ya hani. Güne gülümseyerek başla. bedenin çok yorgun olsa da, gerçek gücünü aldığın ruhunu maneviyatınla doldur. Gülümse, mutlu ol ve mutlu et.

Geriye dön bazen. En zor anlarda şunu düşün: bu işe ilk başladığımda hangi noktadaydım. Arada kat ettiğin devasa farkı gördüğünde, kendine olan inancın yerine gelecektir. Düşünecek hiçbir şey bulamadın mı? Peki, doğduğunda yürümeyi bilmezken , şimdi bıraksak akrobasi yapacaksın. Zaman ve tecrübe herşeyi onarır.

Geriye dönmek lazım dedimya, eskiden var olan bir acı hatırana git. Ne zordu o günler. sanki hiç bitmeyecek gibi. Ama artık yok. Demekki bu da geçecek. şimdi var olan durum da bitecek. Ama daha fazla kendini üzüyor olarak değil, inanarak, isteyerek, mücadele ederek bitecek.

Şimdi, bu yazıyı okurken, bir seçim yapmak zorundasın. Ya yorgun ve yıkılmış hayatına devam edip acıya mahkum olacaksın, ya da DUR deyip yeni bir sayfa açacaksın. Hangisisin? Potansiyelin hangisi? Hayat'ın tüm yumruklarına rağmen ayakta kalmış ve bu yazıyı okuyabiliyorsan, potansiyelini inkar mı edeceksin?

Yeni bir yazıda buluşmak üzere. Sevgiyle kalın.

Yorumlar 1
Ece Bulut 13 Mart 2017 16:06

Harika. Elinize sağlık. başucu notu alıyorum

Yazarın Diğer Yazıları