Umudum her zaman bakidir amma / Zaman kısa,ben yorgunum,yol uzun..(Abdurrahim KARAKOÇ)
Pirim
Ben yorgunum
Zaman atlıların üstünde eğreti filimlerin alkış sahnesine tanık
Cümle gönül zifiri karanlığı bile bile sırtlanmış gidiyor
Benimle acziyetini kuşanmış bir grup göçmen kuş
Bir kelam daha söylerse eriyip biteceğini biliyor
Pirim
Hiçbir rengin anlamı kalmamış
Yürekler bağbozumu
Ne muallimler muallim
Ne talebeler talebe
İkiside birbirine karışmış
Hepsi kızılkıyamete gebe
Seslensem bunca çamur içinde
Gökgürültülü sağanak is kokusuna bürünmüş zamane sesimi duymuyor
Pirim
Bir kelime daha yazarsam biliyorum göçeceğim
Arafta kalmış binlerce din adamının ihaneti bağrımı hançerliyor
Kim kime dumduma
Kimin eli kimin cebinde
İslamı bilenlerin bile ruhunun sıtkı sıyrılmış
Uyuşturulmuş ve uyutulmuş .ölü misali
Hakk'ın ezilişini görüpte kimse ses çıkarmıyor
Herkes rahatı bozulacak korkusuyla
Konuşulacak yerde susup
Susulacak yerde konuşuyor
Aramızda Allah'ın elçisi dolaşırken
Hadisler intihara sürüklenip,haramlar el üstü tutuluyor
Pirim
Ben bezgin bir kuşum
Bir tekkanat daha çırpar isem
Hüznüm ateşten yağmur olup dökülecek
Bir âhh ile ötüversem
Yerküre hiddetinden sarsılacak
Susuyorum
Nefesim batıyor çaresizliğimden
Ya bir dua et dirilt bizi
Ya gerçek aşıklar gönder
İmar eyle tarumar olmuş kalplerimizi
Pirim ben hüzzam makamında
Susturuluyorum
Konuşursam
İhanet olacak bu dünyanın adı
Konuşursam kopacak kızılkıyamet
Ya bir huu de uyandır bizleri
Yada kapat bütün haramlara
Helalin memleketi olan bu kara gözlerimizi
Pirim
Bir Asa
Bir Musa
Bir Yusuf
Özleminde
Ben bir Yakup muyum ki bunca çile
Yetiş tut ellerimizi
Tanıştır ve hatırlat
Ervah-ı ezelde verdiğimiz sözleri
Medet Ya pirim
Salası okunuyor
Kalplerimizin
Medet eyy pirim,medet Ya Habiballah..
Pınar önalan, (18112017)
***
“Öyle bir zaman gelecek ki okuma meraklı kurrâ çoğalacak; fakîhler ise azalacak ve bu sûretle ilim çekilip alınacak. Daha sonra öyle bir zaman gelecek ki insanların okudukları boğazlarından aşağı geçmeyecek.” (Hakim, Müstedrek, V, 504)
*
“Şiddetli bir şekilde yaklaşan fitne sebebiyle vay insanların hâline. İnsanlar mü’min olarak sabahlar da akşam kâfir oluverirler. İnsanlar dinlerini küçük dünya menfaati karşılığı değiştiriverirler. İşte öyle zamanda dinlerinde sâbit kalabilenler ellerinde kor ateşi tutanlar gibidirler.” (Ahmed İbn Hanbel, Müsned, II, 390; Ayrıca bkz. Müslim, İman 186; Tirmizi, Fiten 30, (2196)
-SADAKTA YA RASULULLAH.
