Bana kalsın mı bu akşam çocukluk! Benim olsun mu..!
Üstüne başına döküversin sizin dökmeyi beceremediğiniz kusursuzluk telaşeniz.Ben avuçlarıma kuş konmuş çocukluğumu özledim.çocukluğumda beni özlemiş midir o vakit..
00:00 Tam da bu saatlerde depreşiverdi serüvenim,kuşlar düştü yoluma,yaşlar düştü gözümden..kalemim kağıda balonlar çiziverdi renk ahenk,kuşlarla kelebekler dans etti,kırlangıçlar türkü söyledi,kuğular şiir yazdı, bense imrenerek baktım öylece.. Biz de beraber koşalım mı bir gececik masum sevdaların dünyasına..
ahh..!
çocukluğumun kanayan dizlerinde bile samimiyet vardı,kırılan dişinde bir güzellik...kanamışsa ne olmuştu,ne çıkardı bundan;,,,, bir masal ,bir kutu kutu pense ,yağ satarım-bal satarım merhem olup sarmaz mıydı kabuk bağlamadan yaralarımızı..
Bir arkadaşım demişti, saatler bu şekilde(23:23) denk gelince andığın her ne ise o da seni anarmış.Vayy demek öyle demiştim,demek öyle.Tam da böyle çift rakamda düştü çocuk heyecanım aklıma,belli ki o da beni özlemiş öyleyse.
Birden unuttum dert bildiğim ne varsa,sınavmış,ödevmiş,teslimmiş,okul varmış ,yarın pazartesiymiş kim takar bütün bunları,uçuverdi çocukluğum düşünce sol yanıma.
Geçen gün arkadaşlarımla sohbet ederken o meşhur ,ezberlenmiş cümleyi sohbettimizde biz de yadettik.
''her insan biraz çocuk olmalıymış;ne kadar büyürse büyüsün bir yanı hep çocuk kalmalı''ymış
Bu cümlenin ardı sıra arkadaşlarımdan biri tuhaf bir hareket yaptı,kollarını iki yana açıp,bacaklarını sallayıp ,dilini çıkardı,çocuklukla bağdaştırdı güya.
Çocuk olmak böyle bir şey miydi!hayır ,asla kat'a...Bu çocukluk falan değil,bildiğin delilik taklidiydi.Çocuk olmak taklitlerden uzak olmaktı.
Çocuk olmak başlı başına hakikatti,orjinallikti ,doğallıktı ve iyi analiz etmekti hayatı.En masum yanımızı unutmamaktı çocuk kalmak.Kansak da kandırmamaktı.Maske takmadan gerçek ,saf yüzünle yürümekti yalın ayak.Makyajsız sülietinle boy göstermekti.Samimiyetsiz duruşlara bile tüm samimiyetinle yüreğini açmaktı,dünyanın en başarılı sosyoloğu çocuklardı.
Çünkü hakikati aleni olarak analiz etme,sentezleme ve değerlendirme gücüne sahiptiler çocuklar ve çocuk kalanlar.
Korkusuzca çirkine çirkin,güzele güzel;eğriye eğri,doğruya doğru deme asaletiyle hayallerini en üst safta tutabilen heyecanlı bakışların ritmiyle yürümekti çocuk kalmak.
Yoksa saçma sapan hareketlerin ,akla hayale sığmayan çirkinliklerin adına çocuk olmak diyen büyüklerimiz şımarıklıkla çocukluğu karıştırmaktalar besbelli.Oysa keskin bir çizgi var çocuklukla -şımarmak arasında.
Biraz küstahça gelebilir size ama
Şaşkınsam tüm çıplaklığıyla şaşırdığımı haykırabilirim
Elbisenin rengi cırtlaksa bunu korkusuzca söyleyebilirim
Nabza göre şerbetim yok benim
Seni sevdiysem bunu haykırarak söyleyebilirim
Küçük hesaplara düşmeden
''Seni seviyorum ''diyebilirim.
Ağaçların diliyle,resimlere dalarak,gökkuşağı renginde binlerce düşler kurabilirim.Salıncakta sallanabilirim,salıncaktan düşebilirimde ;ne var bunda
Gün olur bulutlara çıkar şarkı söyleyebilirim,gün olur yağmur gibi ıslatırım gözyaşlarımla yüreğini.
Sımsıcak çay olurum ısıtabilirm yüreğini,sözlerim hakikattir demlenir yüreğinde şair sözü olmasada.
Çakmak çakmak gözlerimde umutsuzluğu bertaraf edebilirim,yakabilirim kadınlara,çocuklara,insana ihanet eden şehirleri
Ben çocuğum, kirletmeyin körpe düşlerimi sahte dünyalarınızla..yakarım dediysem korkmayın bayım,ben İsarail yürekli değilim,Kudüs'le tutuşur benim kalbim.. ateşe vermeden bir ahh ederim bin ahh acısı düşer içinize,dualarımdır benim ateşim..
Hasıl-ı kelam;
Çocuk kalmak yüreğin işidir.Anlamsız hal ve hareketlerden oluşan bir görüntü değil.
Kıymetli büyüklerim
Bir çocuk atasözü der ki...
Masum kalabildiğin müddetçe çocuk kalabilirsin.Plan yapmadan,çıkar gütmeden sevebildiğince bizdensin.
Yoksa basit oyunlarla,anlamsız planlarla ,kalbine binlerce varolma kaygısını yükledikçe çocukluk nedir bilemezsin.
Yürek ister çocuk olmak ve her şeye rağmen içinin bir memleketinde ömrünce bir çocuğu ağırlamak.
Yaradılanı yaradandan ötürü hoşgörebilen,hakikate kucak açabilen yüreklerin çocukluğu kutlu olsun,bir ömür kuş konsun dallarına o halde.
