Pınar ÖNALAN

Mavi adam...

Pınar ÖNALAN

  • 539

Aynı kelimeyle başlıyorum yine, içimi mektup gibi açıyorum ;

acıyor,kanıyorum...

Göğsümde biriken sözlerin,cümlelerin hariminde büyüyorum.Çoğalıyorum.Nazlı ceylanlar geçiyor bakışlarımdan Üveysinin aşkını taşıyorum.
Mavi adam...
Sükunetin kalbimde gök gök artıyor.Bazı kere bir gül gibi kapatıyorum hayatın sayfalarını.Bazı kere sana koşuyorum ,sen yoksun.!
Pare pare  her yanım.Duruyorum ,susuyorum ,donuyorum..azar azar ölüyorum.

Sesin soluğun yol alıyor içimde.Mektuplar yazıyorum.Deste deste şiirler de.En çok karalıyorum ve korkuyorum.insanlar hoyrat,insanlar acımasız ,
in-san-lar...


Bir an sendeliyorum,göğün mavisi ve o bitmez tükenmez gök sönüyor  ...


Dünya kıyamete duruyor gibi...
Herkes kendinden kaçıyor gibi...
İnsanlar mahşer gününü yaşıyor gibi...
Her şey biraz!... gibi gibi...


Sonra en büyük teselli En Sevgiliden geliyor.Toparlanıyorum hemen ,dünya yeniden yaratılıyor ve ben yeniden doğuyorum .
Yunusleyin dünyayı solumaya başlıyorum.Mevlanaca dönüyor, çıma dikişi oluyorum eteğinde.
Zaman zaman Aslı'ya  benziyorum.
Sen mavi adam..
Kays oluyorsun gözümde,
Kerem oluyorsun susuyorsun .
Öylesine suskunluğun kuvvetli ki ...
Susurak dağları deliyorsun.


Oturuyorum bir köşede.Senin dağları delişini seyreyliyorum .Umudun yeryüzünü indiği anlar oluyor benim için.Güneşi kalbimde büyütüyorum.Gözlerim Halep'e dua oluyor,dudaklarımı mühürleyip dualarımda amine duruyorum.


İstanbul geliyor aklıma ,çalıyorum kız kulesinin düşlerini .Bir an için ben kız kulesi oluyorum.Sen de kız kulesinde gezinen misafir ...
Çoğalıyorsun içimde çoğalıyorsun.Sevdan çoğalıyor,sen susuyorsun.Gözlerinden başlıyorsun konuşmaya,
 gözlerinle  yazdığın şiiri anlayamıyorum.


Neredeyim ben?    Senin sürgün ettİğin şehirde mi?    Gözlerinin hariminde mi.?    Kalbinin birinci odasında mı.?


Yollarda savrula savrula Leyla oluyorum.Çılgın düşlerde buluyorum kelimelerimi.Bir ara kendimi kaybediyorum.
Bu çıkmaz sokak nerde son bulacak.Ya bu gelmeyişin.Ne zaman şiirlerimin ellerini tutacak kalemin,kelamların ne zaman selama duracak.!


Haritalardan sana bakıyorum.İçimi yakan ibrahim'in ateşini dualarla söndürüyorum,sonra tekrar çoğalıyor,sonra bir karınca geliyor,serinliyorum.


Sana çıkıyor tüm yollar ,bazen de tıkanıyor
kendimi kaybediyorum yolun sonunda
Nerdesin !
Herşey neden bu kadar hüzünbaz !
Ömrüm gitgide azalıyor
Yolar mı tükendi,sen mi..
Çıkıpta geleceğin yolun başında selamlarım çoğaldı,umutlarım da.İçimde bütün kuşlar seni bekliyor.
Özlemin gözlerimde birikiyor ve sen farkındasın yada değil.!!!
Hep şuralısın,sol yanımda,umutla sağımda da,içimde dışımda bakışımda nefesimde.


Söyler misin !?
nerdesin..içimden öte..neredesin...

Pınar Önalan

Yazarın Diğer Yazıları