Yeni kaybettiğim annem başta olmak üzere tüm annelere sevgi ve saygıyla…
*
Çok eski bir hikâyedir bu...
Yaşanmış bir hayatın hikâyesidir.
Gerçek bir anne duygusunu en güzel şekilde yansıtan bir yaşam kesitidir.
Anne sevgisinin,
Bizi karşılıksız seven tek insanın annemiz olduğunun,
Kısaca, anne – evlat ilişkinin
Ve gerçek hayatın
Kısa özetidir.
*
Bir anne maddi durumu iyi olmadığı için yeni doğan çocuğunu büyütmesi için bir başkasına evlatlık verir.
Evlatlık alan kadın çocuğu besler büyütür...
Aradan uzun zaman geçer..
Çocuk büyük, genç olur.
Annesi çocuğunun hasretine daha fazla dayanamaz,
Ve çocuğunu geri ister!
Anlaşamazlar.
Biri çocuğun gerçek anası olduğunu,
Diğeri ise,
Besleyip büyüttüğünü
Çocuğunun kendisinin olduğunu,
Ve asla geri vermeyeceğini söyler...
Kadıya giderler.
Her biri çocuğun kendisine ait olduğunu söyler.
Anlaşma sağlanması ya da ortak bir yol bulunması mümkün değildir.
Kadı uzun uzun düşündükten sonra kararını açıklar:
“Çocuk ortadan ikiye ayrılıp yarım yarım her iki kadına verilsin”, der...
Bu kararı duyan kadınlardan biri sessiz kalır!
Diğeri şiddetle karşı çıkıp: “Yok ben istemiyorum, çocuk onda kalsın parçalanmasın.” der.
Kadı son kararını açıklar:
“Çocuğu parçalanmasın onda kalsın diyen kadına verir.”
Çünkü çocuğun gerçek annesi o kadındır…
Yorumlar 1
