-Zaman bir savaştır. Kaybetmek istemiyorsan vakit öldürme..!
-Bugün dünde kaldıysa ne zaman geçecek bugün yarına ..?
-Sarayı yıkmak kolaydır o saray kalp oluyorsa. Yapması zordur kırılan bir kalp oluyorsa.
-Közlerdeki sözleri öz diye topladım.
Bambaşka alemden aşkı çıkardım.
Aşkı öz mayayla yoğurdum böldüm.
Sen ve beni pişirdim, biz ile çarptım.
-Sahne ortasında kalem tutan meftun şairler..
Kayıp mutluluğun sessizce arka bahçesinde ..
Umuda el sallar matem edercesine..
Cilt cilt trajedisi dökülür perdenin arka sahnesinde..
Şairin vedasıyla başlar bu oyun gösteride..
Şiir tozlu sahnelerde..
Bir perde kaladır son perdenin arka sahnesine...
Ve sona bir adım kala..
Şairin şiirle buluşmasına..
Mutlu sona bir mısra kala..
-Matem havasında yalnızlıkla dans eden bir şairin sonbahar öyküsüydü bu veda şiiri..
-Sonbahar kadim şehri sarıya boyarken rüzgar yeryüzünde şarkı mırıldayan yaprakları gökyüzüne dansa kaldırıyordu..
