BİZ KİM MİYİZ?
Uzm. Öğrt. Rıfat ÇAKIR
Rehberlik ve Araştırma
Merkezi Müdürü
“Biz de Varız” dedik köşemizin adına.
Biz hep vardık da aslında dört duvar arasında saklı kaldık yıllarca ya da saklanmak zorunda kaldık. Biz hep vardık da aslında duyuramadık sesimizi yıllarca ya da konuşup kendimizi anlatamadık.
Bugün bu köşe ile bizi görmeyenlere kendimizi göstermek, bizi duymayanlara sesimizi duyurmak, bize gelmeyenlere sandalyemizle, bastonumuzla gitmek, bizi anlamayanlara hislerimizi anlatmak, bizi tanımayanlara kendimizi tanıtmak için buradayız.
Bizler kim miyiz?
Görme yetersizliği olan Mehmet, işitme kaybı olan Nisa, bedensel engeli olan Mesut, otizmi olan Furkan, konuşma güçlüğü olan Berra, öğrenme güçlüğü olan Gökhan, zihinsel yetersizliği olan Uğur, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan Caner, duygusal ve davranış bozukluk yaşayan Sibel, üstün yetenekli Derya’yız.
Klişe bir söz vardır bilirsiniz; “Madalyonun diğer yüzü” diye. İşte bizler madalyonun diğer yüzüyüz.
Evet, özel gereksinimli bireylerimizin gözünden anlatmaya çalıştık. “Biz de Varız” diyerek neyi kastettiğimizi, ne anlatmak istediğimizi. Ve bizler özel gereksinimli bireylerle çalışan eğitimciler olarak diyoruz ki:
Hayat paylaşılarak bitirilmesi gereken bir görevdir. Hiç kimse tek başına başlayıp, tek başına tamamlayamaz hayatını. Mutlaka ikinci, üçüncü şahsın yardımına, desteğine ihtiyaç duyar. Bazı bireylerin ise bu istek ve ihtiyaçları diğerlerine nazaran daha fazladır. Bu ihtiyaçlar eğitimin yanında bazen diğer insanların fiziki desteği olabileceği gibi, bazen bir eşya, bazen bir ses, bazen bir yasal düzenleme olabilir.
İşte bizler de bu köşemizde on beş günde bir paylaşacağımız yazılarımız ile özel gereksinimli bireylere, çocuklara değineceğiz.
Buradan bir hafta görme engelini konu alacak, göremedikleri halde kendi işlerini nasıl yapabildiklerini yazacağız. Bir başka hafta işitme engelini konu alacak, işitemedikleri halde bizleri nasıl anladıklarını, anlamaya çalıştıklarını yazacağız. Bir başka hafta bedensel engellileri konu alacak, tekerlekli sandalyeye bağlı kalmanın zorluklarını, sokağa çıktıklarında karşılaştıkları güçlükleri, engelleri yazacağız. Bir başka hafta özel öğrenme güçlüğünü konu alacak, bizlere göre dışarıdan baktığımızda normal görünürken onların okumada, yazmada, matematikte ne kadar zorlandıklarını yazacağız. Bir başka hafta otizme değinecek, bizlerin sevdiği iletişimin, tokalaşmanın, göz göze gelmenin onlar için ne kadar çelişkilerle dolu bir durum olduğunu yazacağız. Bir başka hafta özel gereksinimli bireylerimizle hangi kurumların çalıştığını, kanunlar, yönetmelikler, genelgeler doğrultusunda hangi haklara sahip olduklarını, eğitimden bakıma, sosyal yaşantıdan ekonomik yaşantıya yapılan düzenlemeleri anlatacağız.
Yazılarımızla özel gereksinimli bireylerimizin fiziksel, bilişsel, duygusal farklılıklarından dolayı yaşadıkları güçlükleri sizlere anlatmaya, anlatımlarımızla sizlerinde onlarla empati kurmanızı sağlamaya “Özel Eğitim” adına farkındalığı yılda bir gün değil, yılın geneline yaymaya çalışacağız. Umarım başarırız…
Engellerin farkına varmak, engelleyen değil, engel kaldıran olmak dileğiyle…
