İstedim ki köşemdeki ilk yazım, insanların boş zamanlarını nasıl da gereksiz değerlendirdiklerini siz dostlara dilimin döndüğünce yazayım. Bu vesile ile ilk adımımı bende atmış olayım.
İnsanoğlu binlerce yıl öncesinden beri hep bir uğraşı içinde olmuştur. Kâh karnını doyurmak için avlanmış kâh avladığı hayvanın postunu kendine giyecek olarak kullanmış kâh ise ticaretle uğraşarak geçimini sağlamıştır.
Günümüze bakacak olursak ülkemizde özellikle 90’lı yıllarından başlarından itibaren bir AVM furyası aldı başını gitti. Modern zamana ayak uydurmaya çalışan canım ülkem kapitalizmin eşsiz nimetlerinden faydalanmak için başta metropoller olmak üzere yurdun dört bir yanına sayısız beton yığını AVMleri dikti.
Avm’lerin yıllar geçtikçe artan sayısı ile beraber şehrin tarihi silueti, yeşil çehresi, insana özgü yaşam alanları kısıtlandı bir nevi yok olmaya sürüklendi. Yıllar önceleri kartpostallara konu olan, insanın baktıkça huzur bulduğu, dertlerini unuttuğu o eşsiz manzarayı günümüzde dev gökdelenler ve AVMler işgal etmiş durumda.
İnsanımızın yıllar geçtikçe sadece yaşı değil aynı zamanda alışkanlıkları da değişmekte. Ailecek toplanılıp bir arada kahveler eşliğinde senelerce unutulmayacak sohbetlerin tadını, çocukların büyüklerin sözlerini can kulağıyla dinleyip aklının bir köşesine yazdığı o günler şimdiler de ise sadece anı olarak kalmakta.
İnsanlar eski alışkanlıklarını sanırım buruşturup bir kenara atmışa benziyor. Keza şimdilerde, özellikle hafta sonları AVMlerden çıkmaz oldular. Kapitalizmin ve şehrin dayattıkları insanımızı başka alternatiflere sürükledi. Görünen o ki senelerce bu sahneyi daha çok yaşayacağız. İnsanımız şehrin stresini ve ona yüklemiş olduğu yükleri AVMlere giderek atacak gibi.
