Allah’ın rahmetinden dolayı yarattığı insana (Hûd 11/119) yine rahmetinden dolayı gönderdiği (Enbiyâ 21/107) evrensel bir ahlak otoritesi (Kalem 68/4) Rasül vasfı gereği itaat edilmesi gereken (Nûr 23/54) müslümanlara karşı şefkat abidesi (Tevbe 9/128) din aleyhine faaliyet yapanlara karşı sert ve mesafeli (Fetih 48/29) bir Peygamber aracılığı ile (Şûrâ 42/51) tüm insanlığa (Bakara 2/185) hayat veren (Enfâl 8/24) ışık olan (A’raf 7/157) öğüt veren (Nahl 16/64) bireyin istemesi durumunda (Hac 22/16) hidayet olan (Lokmân 31/3) yol gösteren (A’raf 7/153) insanın gönlüne (Yunûs 10/57) şifa olan (İsrâ 17/82) insanı cennete çağırmak için (Bakara 2/221) gönderilen bu kitabın amacı;
İnsanoğlunun “daha iyi” yi yakalamak (Mülk 67/2) fani dünya hayatı ile ahiret arasında tercihini ortaya koymak (Tevbe 9/38) Allah’ın kendisinden razı olacak bir şekilde (Mücadele 58/22) hayırda yarışmak (Bakara 2/148) manevi müsabakada yarışı önde tamamlayabilmek (Tevbe 9/100) dolayısıyla bu müsabakanın sonucu olarak, en iyi (Vâkıa 56/88) iyi (Vâkıa 56/90) ve dalalette olacak olan (Vâkıa 56/92) üç insan grubu (Vâkıa 56/7) arasında konumunu iyiden yana (Zümer 39/7) belirlemesini sağlamaktır.
Ayrıca; su ile toprak buluşmasının (Yâsin 36/33) insanoğlunda gıda ve kan gibi faydaya dönüşmesi (Mü’minûn 23/21) hoşlanmadığı/tiksindiği bir erkeklik suyundan (Mürselât 77/20) sperme (Kıyâmet 75/37) oradan döllenmiş yumurtaya (Alak 96/2) oradan bir belli belirsiz (Hac 22/5) et parçasından oluşan kemiklere et giydirilmesine (Mü’minûn 23/14) son olarak ana rahmine giden kutsal yolculuğunda yalnız bırakılmayıp orada kaldığı zaman diliminde ilahi müdahalenin devam edip şekil ve renginin oluşmasının (Âl-i İmrân 3/6) ardından meydana gelen bedene ruhun üflenmesi (Sâd 38/72) sonucunda bebek olarak dünyaya göz açan (Mü’min 40/67) içine yerleştirilen ilahî program sayesinde (Rûm 30/30) annesinin göğsünden beslenme ihtiyacını hissedip eyleme geçen (Beled 90/10) belirli bir yaşa kadar yaşayan (Hac 22/5) kendisine verilen duyuları (Secde 32/9) yerli yerince kullanamadığından dolayı Allah’ı unutan (Tevbe 9/67) insanoğluna bir hatırlatmadır.
Zayıf (Nisâ 4/27) aceleci (İsrâ 17/11) kıymet bilmeyen (İbrahim 14/34) kendini ve sorumluluğunu unutan (Haşr 59/18) kendini müstağni gören (Alak 96/7) kibirli (A’raf 7/40) ekonomik güçlerini birleştirip dinin önünü kesmek için harcama yapan (Enfâl 8/36) ülkeyi fesada sokmak için çalışıp masum! Bahanelere sığınan (Bakara 2/11) ellerine imkan geçince zarar verebilme potansiyeli olan (Mücâdele 60/2) çevresi ile övünen (Hadîd 57/20) mahşerdeki hesaptan korkmayan (Müddessir 74 /53) insanoğluna bir hatırlatmadır.
Allah’ın insanın psikolojik yapısına yerleştirdiği sevgi duygusunu ayarlayamayıp kimi ne kadar sevip sevemeyeceğini bilmeyen (Tevbe 9/24) Allah’tan başkalarını Allah’ı sever gibi sevmemek gerektiğini konusunda (Bakara 2/165) insanoğluna bir hatırlatmadır.
Başa gelen musibetler karşısında karamsarlığa düşen (İsrâ 17/83) kendisine değer verilmediğini düşünen (Fecr 89/16) daha evvel başkalarından yardım dileyenlerin yalvardıklarını bırakıp sadece Allah’a (İsrâ 17/67) uzun uzadıya (Fussilet 41/51) dua eden ama üzerinden sıkıntı kaldırıldığında, sanki daha önce dua edenin kendisi değilmiş gibi tekrar eski haline/karakterine dönen insanların durumu (Zümer 39/8) insanoğluna bir hatırlatmadır.
Allah’ın bilgisi dışında hiçbir musibetin olmayacağı (Teğâbun 64/11) hiçbir yaprağın bile kıpırdamayacağını (En’âm 6/59) başa gelen musibetlerin insanoğlundan kaynaklı (Nisâ 4/78) olmasına rağmen (Rûm 30/41) yapılan yanlışların hemen cezaya dönüşmeyip bekletilmesi (Fâtır 35/45) ama sınır aşılınca (A’raf 7/80) Allah’ın gözle görülmeyen ordularının devreye girmesi (Ahzab 33/9) insanoğluna bir hatırlatmadır.
---------
Allah, kendisinin de sorumluluk sahibi (Müddessir 74 /56) doğru yolda olduğunu söylerken (Hicr 15/41) insanların da sorumluluk sahibi olmasını istemesi (Zaiyât 51/56) insanoğluna bir hatırlatmadır.
Ayrıca zulme karşı ses çıkartan (Nisâ 4/148) eğitimde aklı ön panda tutup doğru bilgiden yana olan (Nisâ 4/9) din özgürlüğünü engelleyenlere karşı duran (Bakara 2/114) dünya insanlığının problemlerini çözmek için bilgi üretmeyi Müslümanlara ödev olarak veren (Âl-i İmrân 3/110) devletler arası hukuku tanzim eden (Nisâ 4/160) adaleti devletin dini gören (En’âm 6/152) askeri alanda teçhizatı önemseyen (Enfâl 8/60) siyasetin söz değil yapılan icraatlar olduğunu beyan eden (Yunûs 10/14) aklın düşünme boyutunu devreye sokarak geçmişini (Ta Ha 20/128) tabiatı (Ta Ha 20/53) kendini (Zariyât 51/21) okuyan insanoğlunun yeniden inşa etmek istemesi…
Aksine;
İftira atmamanın (Nisâ 4/112) dedikodu yapmamanın (Hucurât 49/12) alay etmemenin (Hucurât 49/11) kin gütmemenin (Âl-i İmrân 3/134) rüşvet vermemenin (Bakara 2/188) batıl yollardan kazanç elde etmemenin (Nisâ 4/29) faiz almamanın (Bakara 2/279) zinanın yanından bile geçmemenin (İsrâ 17/32) adam öldürmemenin (Furkân 25/68) kamu malını zimmete geçirmemenin (Nisâ 4/10) ahde vefasızlığın (Ra’d 13/20) yardıma muhtaç olanlara el uzatmamanın (Mâ’un 107/7) yaptığı yardımı başa kakmamanın (Bakara 2/264) kendisinin -belki de- doğru yolda olduğunu zannedip (A’raf 7/30) dinde ayrılığa düşüp gruplaşmamanın (En’âm 6/159) her grubun kendi bünyesine ait olan kitap, makale vs ile övünüp sevinmemesinin (21/15) dinde olmayan bir şeyi dinmiş gibi sunmamanın (Âl-i İmrân 3/78) müslüman kardeşini tekfir etmemenin (Nisâ 4/93) birbiri ile yardımlaşmamanın (Bakara 2/237) ilim adamlarının birbirini çekememezliğinin (Âl-i İmrân 3/19) sanki kendilerine Allah tarafından özel bir bilgi verilmiş de ondan okur gibi insanlar hakkında hüküm vermemenin (Kalem 68/37-38) Allah’ın gökte ve yerde bilmediği! bir şey var gibi (Yunûs 10/18) Allah’a din öğretmemenin! (Hucurât 49/16) Allah’ın onay vermediği bir şeyi dine kural olarak koymamanın ( Şûrâ 42/21) bilinci içerisinde geçici dünya hayatında (Nahl 16/116) yüklerini hafifletmek istediği (Nisâ 4/28) insanoğlunun yeniden inşa etmek istemesi…
Allah’ın kırmızı çizgileri ihlal edildiğinde (Bakara 2/187 - Nisâ 4/-13) büyük beladan evvel küçükleri tattırması (Secde 32/ 21) insanoğluna bir hatırlatmadır.
Faizden vazgeçmeyen toplumlara gıda ambargosu getirilmesi (Nisâ 4/160) insanoğluna bir hatırlatmadır.
