Kur’an’ı Kerim’in iniş gayelerinin birisi özelde, müslümanlara (Nahl 16/89) mü’minlere (Yunûs 10/57) Allah’a karşı derin saygı besleyenlere (Bakara 2/2) genelde ise tüm insanlara (Bakara 2/185) doğru yolu gösterip aklını kullananlara (En’am 6/153) onun doğal sonucu olarak doğru düşünenlere (En’am 6/153) hayat veren (Enfal 8/24) ışık olan (A’raf 9/157) bu vahiy; geçmiş toplumların hayat tarzlarındaki yanlışları hatırlatıp (Secde 32/26) onların düştüğü hataların aynısı veya benzerine düşmemek için (Ahzab 33/69) ahlak abidesi (Kalem 68/4) bir insan (Fussilet 41/6) aracılığı ile insanları bilgilendiren ilahi bir kitaptır.
Kur’an’ın, İsrail oğullarının ihtilaf ettikleri konuların çoğunu dile getirmesi (Neml 27/76) ve bu anlatımlarının gayeleri arasında önce peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v)’in kalbini kuvvetlendirmek (Hûd 11/120) iç dünyasını pekiştirmek (Furkân 25/32) akıl sahipleri için ibret alınası bir ders (Yusûf 12/111) Allah’a güvenenler için ise bir uyarı (Neml 27/77) olması açısından önemlidir.
AYRICA;
Kendilerine epeyce peygamberler gönderilen (Mâide 5/32) gönderilen bu peygamberleri ve adil hakimleri öldürüp hukuka darbe yapan (Âl-i İmrân 3/21) aynı devirde iki peygamber ile tebliğ yapılıp yola gelmeyen (Tâ Hâ 20/43) Yahudi ve Hristiyanların yaptığı yanlışları Müslümanlar tarafından da yapılmaması için bir ÜLTİMATOMDUR…
…………….
Müslümanlara muamele konusunda insanların en şiddetlisi Yahudi ve müşriklerin olması (Mâide 5/82) ellerini peygamberin ağzına götürüp onlara öğretim ve tebliğ özgürlüklerini ellerinden almaya çalışan (İbrahîm 14/9) bırakın normal insanı peygamberleri bile öldürmekten geri durmayan (Nisâ 4/155) faizi su gibi içip (Nisâ 4/161) Hz Meryem’e ve oğlu Hz. İsa’ya iftira atan (Nisâ 4/156) iftira attıkları kişileri de -bu sefer- ilahlık vasfı veren (Mâide 5/72) bu yüzden de helal olan gıdaların kendilerine ambargo uygulanıp yasaklanan (En’âm 6/146) kendilerinden olmayanları asla içlerine sindiremeyenlere mi (Bakara 2/120) benzedik acaba?
Onlara çok çetin işkenceler uygulayan (Duhân 44/30) kazıklara oturtup (Fecr 89/10) iman edenlerin erkeklerini (Kasas 28/4) infaz edip kadınları sağ bırakarak onlara evlat acısı çektiren (Kasas 28/4) Firavun denen bir azgından (Naziât 79/19) kurtulmak için gece uykusunu bile feda edip yola koyulan bir peygamber komutasındaki bir grubun (Tâ hâ 20/77) Firavun’un halka seferberlik ilanı sonucunda (Şuarâ 26/53) yakın takibe alınıp (Şuarâ 26/65) denize sıfır mesafede sıkıştırıldığında peygamberine dert yanan (Şuarâ 26/61) peygamberin duası sonucu Allah’ın onları oradan kurtarıp (Şuarâ 26/65) düşmanlarını ise denizin içindeki yakarmalarını kabul etmeyip (Yunûs 10/90-91) onları oracıkta boğan (Tevbe 8/54) peygamber ile birlikte kurtulanların bu kurtulma nimetini unutup (Mâide 5/20) yolda karşılaştıkları putperest bir kavme özenip peygamberine “Bize de böyle bir ilah yapıver de bizde ona tapalım” diyecek kadar (A’raf 7/138) şahsiyetini kaybetmiş köle ruhlu insanlara mı benzedik acaba?
Din adına sunumlar/vaazlar yapılırken verdikleri fetvaların ilahî kitaptan kaynağı varmış gibi gösterip -aslında kendileri de kitaplarında öyle bir fetvanın olmadığını bile bile- fetva veren (Âli İmrân 3/78) kendi kuruntularını din diye anlatan (Bakara 2/77) elleri ile kayıt altına aldıkları bilgileri kendilerinin otoritesi sarsılmasın diye az bir menfaat karşılığına satanlara mı (Bakara 2/78) benzedik acaba?
Allah’ın sanki oğlu varmış gibi ona çocuk isnat eden (Bakara 2/116) bu tutmayınca peygamberinin Allah’ın oğlu olduğunu (Tevbe 9/30) hızını alamayıp bu sefer de kendilerini Allah’ın sevgilileri ve oğulları olduğunu söyleyen (Mâide 5/18) bu isnadın nerdeyse göğü çatlatacak (Şûrâ 42/5) yeri yarıp dağları toz haline getirecek kadar çirkin olduğunu düşünemeyen (Meryem 19/90) Allah’ın normal gözle idraki mümkün olmadığı halde (En’âm 6/103) Allah’ı görmeden iman etmeyeceklerini söyleyecek kadar (Bakara 2/55) ileri gidip Allah’a güvenmeyenler mi benzedik acaba?
Allah’tan bir mucize isteyip kendilerine bir inek verilince alaycı bir üslupla onun asıl mesajını sormak yerine “somut” luğu ile ilgilenen (Bakara 2/68-69) kendi kitaplarının içindeki bilgilerin yerlerini değiştirip kendi kafalarına göre alternatif bir bilgi üretip dini emirleri unutup (Mâide 5/12) dünyalık haksız kazanç elde ederken “Nasıl olsa af olunuruz” diye düşünüp (A’raf 7/169) yanlış yapanlara mı benzedik acaba?
Din adamlarına ‘Rab’ gibi gören ve Allah’a ait olan vasıfları din adamlarına veren (Tevbe 9/31) bu yakıştırmaları sırf Allah’ın rızasını kazanmak için yaptıklarını, halbuki Allah’ın böyle bir muradı olmadığını dile getirmesine rağmen (Hadîd 57/27) Cenneti kendi kuruntuları ile (Nisâ 4/123) kendi grubuna parselleyen (Bakara 2/111) kendi gruplarına ait olan bilgileri ön plana çıkarıp bunlar ile övünenlere mi (Mü’minûn 23/53) benzedik acaba?
Allah’ın peygamber aracılığı ile (Şûrâ 42/51) ehli kitap’a yaptığı hukuki antlaşmalara uyulma konusunda kendilerinden şu sözler alınmıştır.
a) Allah’a ortak koşmayacaksınız,
b) Anne-babaya,
c) Yakın akrabaya,
d) Fakir (ama ileride maddi durumu iyi olma ihtimali) olanlara,
e) Fakirlikten kurtulma ihtimali olmayanlara her türlü iyiliği yapacaksınız.
f) İnsanlara doğruyu söyleyeceksiniz.
g) Namazı erkanıyla tam kılacaksınız.
h) Zekatı tam vereceksiniz. (Bakara 2/ 83)
ı) Kan akıtmayacaksınız.
i) İnsanları hiçbir zaman yurtlarından sürgün etmeyeceksiniz. (Bakara 2/ 84)
j) Bu verilen talimatları iyi dinleyip ciddiye alacak var gücünüzle yerine getireceksiniz. (A’raf 7/ 171)
k) Açık ve gizli hiçbir yanlış işe teşebbüs etmeyeceksiniz. (En’am 6/151)
l) Yetim malı yemeyeceksiniz.
m) Ticareti dürüst yapacaksınız.
n) Hukuku yanıltmayacaksınız.
o) Verdiğiniz sözden dönmeyeceksiniz. (En’am 6/151)
Bu emirleri yapıp yapmama konusunda onlara mı benzedik acaba?
Dua ile…..
http://www.mahirdemirkol.com/
