Türk halk şiirinin son önemli temsilcisidir. Halk şiiri geleneğinde özgün bir yere sahiptir. Konuları ustalıkla işlemiş, yalın bir Türkçe kullanmıştır. “Yaşama sevinci, hüzün, iyimserlik, umutsuzluk, tabiat, toplum, din” şiirlerinde işlediği temalardandır. “Deyişler, Sazımdan Sesler, Dostlar Beni Hatırlasın.” şiir kitaplarıdır.
1952 yılında İstanbul’da jübilesi yapılan Âşık Veysel’e 1965 yılında TBMM tarafından “Anadilimize ve milli birliğimize yaptığı hizmetlerden dolayı” özel bir kanunla vatanı hizmet tertibinden aylık bağlanmıştır.
1973 yılında vefat eden Veysel, ileri görüşlü ve çevresine örnek bir insandı. Köyünde bir tane bile meyve ağacı olmayan Veysel, kardeşlerinin yardımıyla ilk meyve bahçesini kurmuş. Köylüler: “Atalarımız bunca yıl böyle bir şey yapmamışlar. Şu kör adam onlardan iyi mi bilecek!” diye alay etmişler. Ama aradan yıllar geçip de Veysel’in diktiği ağaçlar meyve vermeye başlayınca bu sefer köylüler utanmışlar : “ O kör değilmiş, meğer kör olan bizmişiz.” diyerek o uzağı gören insandan özür dilemişler. (1)
İçinde bulunduğumuz insanların birbirini boğazladığı, birbirini öldürdüğü, bombaların patladığı, mezhep ve din kavgalarının yapıldığı şu günlerde sizlere Âşık Veysel’in “SENLİK BENLİK NEDİR BIRAK” şiirini veriyorum. İnşallah bu şiirden gerekli dersleri çıkartırız:
“Allah birdir Peygamber Hak
Rabbül âlemindir mutlak
Senlik benlik nedir bırak
Söyleyim geldi sırası
Kürt’ü, Türk’ü ne Çerkes’i
Kur’an’a hak İncil’e hak
Dört kitabın dördü de hak
Hakir görüp ırk ayırmak
Hakikatte yüz karası
Bin bir ismin birinden tut
Yezit nedir, ne kızılbaş
Değil miyiz hep bir kardaş
Bizi yakar bizim ataş
Söndürmektir tek çaresi
Kişi ne çeker dilinden
Şu âlemi yaratan bir
Odur külli şeye kadir
Alevilik Sünnilik nedir?
Menfaattir varvarası
Cümle canlı hep topraktan
Veysel sapma sağa sola
Sen Allah’tan birlik dile
İkilikten gelir belâ
Dâva insanlık dâvası …”
-----------------------------------------------------------------------------------------