Eskimeyen Türk filmlerinde hayal edilen mutlu bir aile yuvası için “pembe panjurlu ev” tabiri kullanılır, bu evlerin içinde huzur, mutluluk ve dürüst bir aşkın olduğu hissi uyandırılırdı.
İzzet, Türkan’la; Orhan, Fatma’yla; İbo, Hülya’yla; Ferdi de Necla’yla hep bu evin hayalini kurmuş, illaki filmin bir sahnesinde panjurlarından bildiğimiz o ev de kendini göstermişti.
Ev sahibinin sorun çıkartmadığı, yüklü bir depozitodan ve yüksek kiradan asla bahsedilmeyecek ev izleyenleri mest etmişti.
“Aman Allah’ım!” diyen mi istersiniz, “Of aman!” diye hayranlığını gizleyemeyeni mi alırsınız, hem sinema salonlarında hem de TV’lerde kendilerini tutamamışlardı.
Aradan yıllar geçti. O filmler, gerilim ve entrika dolu dizilere dönüştü. İzleyici artık yerinde duramıyor, kâh ağlıyor kâh sövüp sayıyordu ki imdada dürüst bir aşkın yaşanma ihtimalinin senaryoya serpiştirilmesi yetişti.
Bu yöntemde bir zaman oğlan fakir oluyordu, kız zengin; bir zaman da kız fakirdi, oğlan zengin…
Sevgili yurdumun necip izleyicisi bıkıp usanmadan aynı konuların farklı olmayan karakterler üzerinden takla attırılmasına sadece seyirci oluyordu.
Dizi sektörü de ülkenin politik atmosferini yansıtıyordu sanki. Darbelerle pişirilmiş siyasetçiler, ülkenin neredeyse yarım yüzyılında söz sahibi oluyor, hatta en yüksek makamlara dahi erişiyordu. Onlar da “pembe panjurlu ev” hayallerini siyasi başarıları üzerine mi kuruyordu yoksa?
Konumuz buydu, dağıtmayalım!
* * *
“Kastamonu Taşköprü’de 65 yaşındaki bir adam, internetten tanıştığı kadın tarafından evlilik vaadiyle kandırıldı. Kadının akrabası olduğunu söyleyen 2 kişi, evlilik hayalindeki adamdan düğün masrafı bahanesiyle 23.500 TL ile 13 adet cumhuriyet altını ve 2 adet cep telefonu alarak kayıplara karıştı.
Sonrasında evlenmeyi istediği kadınahiçbir şekilde ulaşamayan adam, durumu jandarmaya haber verdi.
Dolandırıcılar, Kastamonu Jandarma Suç Araştırma Timi tarafından Yozgat’ta yakalandı.”
Özetlediğim ajans haberi böyle.
Bu kişilerin, dolandırıcılık yaparken adında “pembe panjur” geçen bir evlilik sitesinden yararlandıkları haberde özellikle belirtiliyordu.
Siteyi bu haber vesilesiyle duyuyordum. Aklıma ilk gelen şey beni bu yazıya doğru götürdü. Pembe panjurlu ev hayali de ihanete uğrayarak insanın içine ettikleri arasında yerini aldı, diye düşünmüştüm.
Evlilik sitelerini dolandırıcılık amaçları için kullananlar kimseyi şaşırtmamıştır da daha çok sayfiye yerlerindeki evlerde görülen panjurlara yüklenen anlam üzerine kim düşünmüştür acaba?
“Bir insana bir insan herhâlde yeterdi.” diyen Sabahattin Ali, ardından şöyle sormuştu Kürk Mantolu Madonna’da: “Fakat o da olmayınca?”
Evlilik sitelerinden hayatının aşkını bulanlar kaç kişidir, onu ararken dolandırıcılarla karşılaşanların sayısı ne kadardır ve bu tarz siteler ne kadar sağlıklıdır, bilmiyorum.
Görünen o ki günümüz sevileri, artık öyle kolay karşımıza çıkmayan pembe panjurlu evlere yüklenen anlamlar üzerinden değil, bu ismi kullanan evlilik siteleri ve bu siteleri kötü niyetle kullananlar üzerinden aranılıyordu!
Peki, bulunuyor muydu? Uğradığı dolandırıcılıkla belasını bulanları haberde gördük, aşkını bulanlaraysa bu tarz sitelerin reklamları dışında henüz rastlamadık!
Sabahattin Ali haklıydı. Fakat günümüzde bir insana bir insan yetmediği gibi iki parça can da kolay kolay yan yana gelemiyordu artık!
* * *
Ahmet Telli’den:
“Bir aşk nasıl biterse öyle bitti bu aşk da
Uzun bir hastalık gibi
Aralıksız dinlediğim alaturka bir fasıl gibi
Gökyüzüne bakmayı, dostlara mektup yazmayı
Çiçekleri sulamayı unutmuşluğum gibi
Bitti.
...
Belki bir yağmur yağar akşama doğru
Yarıda bıraktığım şiirleri tamamlarım
Aşk da bitti diyordu ya bir şair
Aşk bitti işte tam da öyle”
