Yalan söylerken yüzümüz kızarır, elimiz ayağımız dolaşır, gözlerimiz başka yöne kayar, cümleler dilimize dolanır, nefesimiz daralır...
Demek ki fıtrat/yaratılış; yalan ve yanlış olanı kabul etmiyor ve yanlış yapanı her hangi bir şekil ve davranışla ele veriyor ve "beden dili" dediğimiz bu anlatıma, bedenin sahibi bile engel olamıyor.
Rasûlullah (sav) Efendimiz, 'fetvayı kalbinden al' buyuruyor. Kalpteki vicdan terazisi her zaman doğru tartar; yeter ki ayarlarıyla oynanmış olmasın. Söylenen söz yalan, yapılan iş yanlış ise kalp ve vicdan bunu reddeder, rahatsız olur, sızlar; bizi bu yanlıştan vazgeçirmeye çalışır. İşte bu da insan fıtratının doğruya kurgulanmış olduğunu gösteriyor.
Bu örnekler çoğaltılabilir.
Bu da gösteriyor ki; Yaratıcı bizi doğruluğa programlamış ve gönderdiği din ve peygamberler ile de bu gerçeği tekrar tekrar bize hatırlatmış, iyi ve doğru olanı emretmiş, kötü ve zararlı olandan sakındırmıştır.
"Ey insan! Seni yaratıp seni düzgün ve dengeli kılan, seni istediği bir şekilde birleştiren, ihsanı bol Rabbine karşı seni aldatan nedir?" (İnfitar Sûresi,6-8)
HALÂ AKLETMEYECEK MİYİZ?
