Halep'te insanlar öldü, uçmağa vardı,
Halep'te insanlık öldü, cehennemi boyladı,
Gündüzler zindan oldu, bekliyorken "baharı";
Ey Arakan, Türkistan...
Hesabın mahşere kaldı...
Bir çocuk ağlıyor Halepte , kanlar içinde,
Ölmeye çoktan razı;
inliyor zalimin pençesinde...
İnsanlar kesiliyor,
Arakan'da, Halep'te,
Analar kirletiliyor, sokak izbelerinde,
ve namus timsâli kızlarımız,
Sitemkâr gönüllerle,"ölüm fetvası" bekleyen bacılarımız.
Kirlenen onlar değil; bizim insanlığımız!
Eğer halâ kaldıysa; kiralık vicdanlarımız!
Ölen insanlar değil, Arakan'da, Halep'te,..
Can cekişen insanlık, vicdan denen kafeste...
Sen kendini katlettin, ey "insanlık," ey kahpe!
Verebilir misin bu hesabı, yarın mahşer gününde?
