Bugün 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı, Büyük Millet Meclisi’ nin açıldığı ilk günden bugüne tam 96 yıl geçmiş. Meclisi açanlar o günü ulusal egemenlik ilan etmişler. Bağımsız bir Meclisin Ulusal egemenliğin teminatı olma görevini vurgulamışlar ve aynı zamanda daha sonra yapılan düzenlemeler ile çocuk bayramı ilan edilmiş ve çocuklara armağan edilmiştir.
Asıl konuşmamız gereken konu biz bu geçen 96 yılda Ulusal Egemenliğimizi tam anlamı ile tesis edebildik mi ? Bugün, şartları gereği meclisin varlığı ulusal egemenliğin kullanılması açısından yeterli mi? TBMM’nin açılması, Milletvekillerinin yaptığı yasalar ile ülkenin yönetilmesi kesinlikle Egemenliğin Ulusal olması için şart.
Yalnız bugün yaşadığımız dünyada küresel sermaye ve insan kaynağı hareketliliğinin artarak devam ettiği gün gibi aşikar. Bugün Ulusal- Küresel egemenliğini sağlamış ülkelerin geleceği olan çocuklara çok büyük yatırımlar yaptığını, çocukları geleceğe daha iyi hazırlamak için iyi bir eğitim modeli kurduklarını ve bunun için çok emek harcadıklarını görmekteyiz.
Örneğin, İngiltere’de ortalama 20 öğrenciye 1 öğretmen, Yüksek öğretimde ise Oxford’u ele alalım her 3 öğrenciye 1 öğretim görevlisi düşüyor. Onlar çocukları için, geleceği bir bayrama çevirmek adına, ellerinden geleni yapmışlar ve hala yapmaya devam ediyorlar. Çünkü biliyorlar ki Ülkelerinin ve nesillerinin daha iyi bir yaşam standardı içinde olması ancak eğitimle olur.
Biz ise bu yola tam 96 yıl önce çıkmışız ama hala tam anlamı ile çocuklara, gelecek nesillere gerekli yatırım ve eğitimi veremiyoruz. 1 Dolarlık ihracat yapmak için 80 centlik ithalata, yani küresel ekonomiye bağımlıyız. Yılda bir gün bayram geçidi yapmak çocuklarımıza güzel elbiseler alıp müsamere gösterilerinde görev almalarını sağlamak onları ve bizi bir günlüğüne mutlu edebilir. Ama geleceğe hazırlar mı? Küresel Bağımlılıktan kurtarır mı?
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramımız Kutlu Olsun…
