Türkiye 1952 den beri batı ile enterne olmuş ve bütün kurumlarını batıya göre dizayn etmiş bir NATO üyesi ve AB tam üyelik müzakere sürecinde olan bir ülkedir.
Türkiye, Avrupa birliği üyesi ülkelere ortalama 60- 65 milyar dolar mal satarken 70-75 milyar dolar civarında ithalat gerçekleştiriyor. Bu dış ticaret dengesinde yüzde 10 luk bir dış ticaret açığından bahsetmek mümkün. ŞİÖ ise 47 milyar dolar ithalata karşılık 10- 15 milyar dolar civarında bir ihracatımız var dış ticaret açığımız yüzde 70 gibi.
Ayrıca kurumlarımızda, akademik dünyamızda, iş hayatımızda bütün kodlar batı kaynaklıdır. bu ne demektir? bunu konuşalım. Ülkede alternatif bir birlik ya da vizyon olması için gerekli alt yapının sağlanmış olması gerekmektedir. Bugün ülkemizde bulunan akademik alt yapı iş dünyası hatta savunma sanayi batı bloğuna bağımlı çalışmaktadır. Nato’ nun gerçek varlık nedenlerinden biri de üyesi olduğu ülkede ki batı sermayesini korumaktır. Nato’dan çıkmak batı sermayesinden de vazgeçmek anlamına gelebilir. Ayrıca Türk Ordusu Nato nun en büyük ordularından biridir. Nato’ dan çıkmak tartışılabilir; Hatta Nato’dan çıkılmasında çok faydalar da olabilir.
Yalnız bugün karar versek normal şartlar altında sanırım bir 15- 20 yılı alır ( savaş, kriz vb nedenler hariç) Şiö örgütü ile olan ilişkilerimizin seviyesi artırılabilir. Ticari, sanayi, askeri projeler yapılabilir. Mevcut durumdan daha ileri taşıbanilir. Hatta taşınmasında yarar olacağı kesindir.
Ülkemizde bugün İngiltere de bir akademik konferans olduğu ilanı çıksa uçaklar dolusu çalışmacının gittiğini ve orada sunumlar yaptığını yeni bilgi ürettiğini tam entegre çalışmanın rahatlığı ile yakın iletişim içinde olduklarını görebiliriz. Ama Şiö İşbirliği örgütü nün düzenlediği bir konferans, sempezyum ya da akademik çalışmaya katılım çok çok azdır. Mesela geçenlerde Hindistan’da bir çalışma vardı Türkiye’den sadece iki akademisyen katıldı.
Peki, Türkiye ne yapmalı kendine nasıl bir yol çizmelidir?
Türkiye’nin önünde fazlaca bir seçenek yoktur. Yapacağı iş bellidir. Şartlar değişince ittifaklar değişebilir. Lakin AB de olsa ŞİÖ de olsa içinde bulunacağımız ittifak ne olursa olsun, aslında bize bizden başka dost yoktur. Tanzimat dönemini hatırlayalım Osmanlı bürokrasisi batılılaşma adına büyük akımlar başlatmışlar, hatta bir çok reform da yapmışlardır. Lakin halkın gözünde batı hayranı olarak tanınmışlar pek fazla da yol kat edilememiştir. Ülkemizin içinde bulunduğu coğrafya gereği Asya ile Avrupa kıtası arasında bir köprü olduğu malum. Bizim Doğuya sırt çevirmemiz mümkün değildir. Batının kapısında da bir 50 yıl daha beklemeye gerek yoktur. Batının Türkiye ile ilgili kafası çok nettir. 80 milyonluk bir Pazar Avrupa Birliği kapısında bekletilmeli asla içeri alınmamalıdır. Türkiye Milli menfaatleri neyi gerektiriyorsa onu yapmalıdır. AB ye mal satmalı ŞİÖ ile işbirliğini de genişletmelidir. Farklı İttifaklar düşünüyorsa şimdiden alt yapısını (siyasi, askeri, ekonomik) hazırlamalıdır.
Saygılarımla
