Halk dilinde bu deyimin kullanılma sebebi; söylenmemesi gereken, karşısındakini kıran söz söyleyen için denilmiştir.
Aynen bizdeki siyaset de olduğu gibi, siyasiler de olduğu gibi!
Çok uzun zaman oldu, gerçekten siyasette nezaket olmadığı gibi, aşağılayıcı, kötüleyici, küçümseyici yerine göre 'hakarete' varan ifadeleri duyar olduk!
Adeta sıradan konuşmalar gibi!
Sokak ağzından hallice!
Orta yaş üzeri olanlar hatırlar; şimdiki zamanda yaşanılan kötü dilin olmadığı ama siyasetçinin de sözlerinin rakibini ağır şekilde eleştirdiği günleri yaşadık!
Mesela; aynı dönemin siyasetçileri olarak seçimlerde, propaganda konuşmalarına katılan, hepsi de rahmetli olan siyasilerimizden, İsmet İnönü, en çok Başbakanlık yapan Süleyman Demirel, Bülent Ecevit, Alparslan Türkeş, Deniz Baykal, Erdal İnönü, Necmettin Erbakan gibi ve o zamanın diğer siyasetçilerinin konuşmalarını hatırlayanlar, o günlerin özlemini çeker.
Kıyasıya rekabet vardı ama nezaket de vardı. Hepsi de başka siyasilerden bahsederken ismini anmadan önce illa da 'SAYIN' kelimesini kullanırlardı.
Siyasetin dil seviyesi saygı esasında üst seviyedeydi ama seçim propagandalarında kendilerinden başkasının başarılı olamayacağı konusunu işlerken, yapacakları vaatleri açıklarken hem siyasi rakiplerine hem de seçmenlere karşı insani saygı ölçüsünü hiç kaçırmazlardı!
Aradan yıllar geçti, her şeyin ayarı bozulduğu gibi, siyasetin de 'DİL' ayarı bozuldu!
Yerelden tutun da ulusal siyasete kadar her seviyede argo, hakaret, saygısız, tehditkar, belden aşağı dedikleri ifadeleri üzülerek söylemek gerekirse duymak mümkün!
Seçmen artık seçimden de bıktı, siyasi kötü sözlerden de bıktı, bilhassa 'YALAN'dan bıktı. Geriye dönüp önceki seçimlerde adayların vaaatlerini okuyunca gördüğümüz gerçek ise sözlerin yarısı bile gerçekleşmemiş ama bir şekilde bahaneler üretilmiş olduğunu duyarız!
Her şey yalan, tıpkı tükenen bir kaleme TÜKENMEZ dedikleri gibi!
Bizdeki seçme ve seçilme yasasının bir an önce A'dan Z'ye yeniden ele alınıp, çağdaş norma getirilmesi gerekmektedir!
PARTİ DEĞİŞTİRENLER
Bu günlerde her partiden olmak üzere, adaylık beklerken aday yapılmayan Başkan aday adaylarının bir kısmı istifa ediyor.
Bazıları haklı olabilir, haklı da olsa partisinin tasarrufunu kabul etmelidir.
Ne yazık ki bu dönem gemisini terk edip başka gemilerle limana yanaşmaya çalışanlar var!
Bundan da anlaşılacağı gibi, siyasetin hayalcileri, istekleri olmayınca partisini ve arkadaşlarını satabiliyor! 'Siyasi etik ve omurga meselesi!'
Bu kişiler kesinlikle siyasetten tasfiye edilmelidir. Çünkü bir gün gittiği partiyi de satar!
Demek ki derdi partisinin başarısı değil, koltuk hırsı ve önlenemez ego hastalığı!
