Geçenlerde Cumhuriyet Meydanı'nda bir vatandaşımız kalp krizi geçirmişti.
Yere düşen vatandaşa herkes çaresiz bakarken, yakında olan iki trafik polislerinin 'suni teneffüs' yapması ile hayata döndüğü mutlu haberi okumuştuk.
Pazartesi günü de Sayın Valimiz Meftun Dallı, polislerimizi 'başarı belgesi' ile ödüllendirmiştir. Ya orada polislerimiz olmasaydı?! "Kurtaramadık" olacaktı!
Yaşamın her türlü hengamesi arasında birincil derecede önemli ve hayati konu olan, herkesin her an başına gelebilecek 'ilk yardım' ihtiyacı bu kadar önemliyken, hiç de ciddiye alınıp herkese bu bilinç ve bilgilendirme yapılmaz!
İlkokullardan itibaren öğretilmesi gereken bu konuda, maalesef ilk yardımı yapacak kimse olmadığı için hayatını kaybedenler çok olmuştur.
Bazı kamu kuruluşlarında belirli aralıklarla 'ilk yardım' kursu verilse de genele yaydığımızda yeterli değildir. Bu nedenle çocuklarımızdan başlayarak öğretmeliyiz. Ta ki üniversite bitene kadar.
Yemek yerken çocuk veya büyük kişinin nefes borusuna bir cisim kaçsa, ilk müdahale yapılamaz ise ölüme kadar gider. Bunun anlık müdahalesi "Heimlich manevrası" yapabilmektir.
Bunu kaçımız biliyor, tartışılır!
Genelde spor sahalarında yaşanan "Dilin boğaza kaçması" anında bilinçli müdahale edilemez ise kişinin hayatına mal olabilmektedir.
Dahası, çıkık, kırık, yanık, düşme, bayılma gibi her türlü anlık olaylara çare olmak için, sağlık ekibi gelinceye kadar "İLK YARDIM" bilincimizi oluşturmalı ve toplumsal eğitim yapılmalıdır.
Bu ülkede 'daha önemli(!)' işler olduğu için sıra gelmiyor! Bir gün hayatın 'ÖNCELİKLİ' sırasını doğru yaparsak sıra gelir diye umut ediyorum.
Herkes belirli aralıklarla ilk yardım alacak şekilde, mecburi kısa süreli de olsa bir yerden devletimiz başlamalıdır.
Çünkü her can kıymetlidir, ihmale gelmez!
