Korku yüreğin küçüklüğünden kaynaklanır.
Bir Hint masalında der ki:
Bir fare, kedi korkusundan devamlı endişe içinde yaşamaktadır.
Ama fare, kedi olmaktan son derece mutlu olacağı yerde bu kez de, köpekten korkmaya başlar.
Büyücü onu bir kaplana dönüştürür. Kaplan olan fare, sevineceği yerde, bu kez de avcıdan korkmaya başlar.
Büyücü bakar ki, ne yaparsa yapsın farenin korkusunu yenmeye imkan yoktur.
Böylece onu tekrar eski haline dönüştürür ve der ki,
"Sana yardım edemem, çünkü senin korkun cinsinden değil, yüreğinin küçüklüğünden kaynaklanıyor.."
İnsanların da çoğu, "büyük bir yürek" taşımadığı için korkar...
William Shakespeare’e atfedilen şiirde denir ki;
İnsanların çoğu kaybetmekten korktuğu için, sevmekten korkuyor.
Sevilmekten korkuyor, kendisini sevilmeye layık görmediği için.
Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.
Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.
Duygularını ifade etmekten korkuyor, reddedilmekten korktuğu için.
Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğinin kıymetini bilmediği için.
Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey vermediği için.
Ve ölmekten korkuyor aslında yaşamayı bilmediği için.
Korku, bilinci kilitler...
