Bir satranç oyunuydu
Şah çektim sana sen kaçıyordun kare kare
Kaledeki piyonlarım taarruz etti savaş meydanında
Fillerle çarpraz çarpraz ilerliyordum sarayına
Kalbim bir o kadarda çarpıyordu şah yolunda
Kare kare ilerliyordum sana atımla
Ama vezirin engel oluyordu bu mata
İmkansız diye birşey yoktu, bunu öğretmişti dedem bana
Kaybetmek yoktu bunu öğretmişti tarih bana
Ve kazanacağım gün gelmişti
Piyonlarım ve fillerim kuşatmıştı kaleni
Vezirim ise zaferin ilk karelerinde
Fetih için çıktım atımla yola
Fetih ruhuyla ilerledim kare kare
Kalenden alcaktım seni kaleme
Esir vermiştin piyonları kaleme
Fillerin ise yenilmiş vezirime
Savunmadaydın kaçamıyordun atınla
Şah mat yaptım
Esir düştün sarayıma
Şahı tutmak tarihe atmaktı
Kazanılan zaferi tarihe düşmekti
Fatih ve fetih gibi
İstanbul'u almak gibi
Adını koyduk tarihe
