Tolga TURAN

ZAMAN DENGESİZ DURMAKTA YÜREK ÇIĞLIĞIMDA

Tolga TURAN

  • 256


Ben özlerken seni yokluğun  yüreğime saplanır.ve ben kaygısız korkusuz bir şekilde yüreğine yolculuk ederim.Sessizliğim ağların ortasında yapa yalnız.Bugün bir şeyin farkına vardım  ki küstüm öyle ki kendimle konuşmadım bile.Yaşamım donmuş belki de varlığımı ne bu dünya nede gezegen tanımadı.

Her fırtınalı gecede yağmur bize eşlik etmiş idi.Geceye denizin mavisi karışırdı .Sokak ışıkları cılızdı bu gece hani derler ya sanki son perdeyi oynuyorduk ve ben aralanan perdeden sadece çaresizliğimizi seyrediyorduk.


Kaderden başka güzellik kalmadı aslında.Mevsimlerim umutlarımı yıktı.Her akşam hayal kırıklığına uğrarken  ruhum.Duvarda  sadece asılı boş bir çerçeve var idi varlığı ile yokluğu arasında yitip giden.Asılı olan şey aslında tüm güzelliğinin sararır solmuş olmasına rağmen gözlerinde kalan bir damla umut ışığı idi.


Bir türkü tutturdum nefessiz çalınan titrek dudaklarda dedim ya dostum zaman dengesiz durmakta yürek çığlığımda.


Tolga TURAN

Yazarın Diğer Yazıları