İNSAN UMUTTUR ve UNUTUR,
tüm olumsuzlukları........
Bazen diyorum nefsimiz ne kadar da firavunlaşıyor.Sanki biz değiliz Ümmet-i Muhammed(saw)....
Tıpkı firavunca hep güçlü, hep mutlu görüntü verme çabasındayız.Ben öyle öğrendim ki asıl güç insan olmanın acziyetiyle sığınmaktır yaradana.
İman bir intisaptır..sevgi de öyle....
Asıl güç......
O bağ ile tutunmaktır, Allah'ın ipine bağlanmaktır sımsıkı..sevgiliden gelen herşeyin SEVGİLİ olduğunu bilerek hüzünlendiysen
ağlamaktır,susmaktır,HAYYkırmaktır yeri gelince...
Yoksa yersizce otuziki dişini gösterip sahte gülücüklerle rol kesmek kendini kandırmaktan öteye geçemez.
Sevgili Peygamberimiz (sav)de ;
ruhunu teslim etmekte olan oğlu İbrahim'in yanına girince o güzel gözlerinden yaşlar boşanır.
Bunun üzerine Abdurrahman İbn-i Avf :
-Ey Allah'ın rasûlu sizde mi ağlıyorsunuz diye sorunca,
"Göz yaşarır, kalp hüzünlenir. Biz ancak Rabbimizin razı olacağı sözleri söyleriz.Ey İbrahim!Seni kaybetmekten dolayı gerçekten üzgünüz"diye buyurur.
Mühim olan hüznümüzle biraz daha Allah'a yaklaşmak ve kuyudan çıkmak Hz.Yusuf gibi..
bilmek Hz.
Mevlana'ca karanlığın ardından doğacak olan güneşi.
Mü'minin asla ümitsizlik semtine uğramadığı bilinciyle..
Akif'in sözlerine tutunup,ritmine uyalım hayatın..
Bak! Ne güzel söylemiş.........
"atiyi(geleceği)karanlık görerek azmi bırakmak
Alçak bir ölüm varsa eminim budur ancak
Eyy dipdiri meyyit(ölü)
İki el bir baş içindir
Davransana eller de senin,baş da senindir,
Azmiyle, ümidiyle yaşar hep yaşayanlar
Meyus olanın ruhunu,vicdanını bağlar
Ye'is öyle bir bataktır ki düşersen boğulursun,
ÜMİDE SARIL SIMSIKI, SEYRET BAK'!NE OLURSUN!..
Taştan sular, çiçekler fışkırtan ilahi kudrete bağlanmış hangi gönül tarumar olmuş,
Hangi söz manâ bulmamış,
O vakit, .
İman, bir intisaptır...sevgide öyle...... .
Sığınmak ne güzel,sarılmak da o bağın Sahibine. .
"Kim bütün benliğiyle Allah'a teslim olursa, aynı zamanda ;doğru ve yararlı işlerde bulunursa o SAĞLAM BİR KULPA (urvetül vuska)tutunmuştur.
Muhakkak ki herşeyin sonu Allah'adır. "(-Lokman/22-)
