Üstadımızın şefaatini ümid edip,rahmetle minnetle anarak....
Ben haksızlığın karşısında bananeciliği değil,mücadele etmeyi davam bildim.Ben Peygamberimden üstadımdan annemden babamdan bunu öğrendim.Korkmadım tahtım yıkılır diye, yılmadım zalimler birleşip dünyayı gasp etmeye meyletsede.
Kimsenin yüzüne gülüp arkasını döndüğünde kandırmadım.Cam gibi şeffaf oldum hep. Kimin arabasına bindimse onun düdüğünü çalanlardan olmadım nabza göre şerbet vermedim.
Halktan değil Hakk'tan dı korkum. Bu yüzden insanların gözüne girmek için Hakk'ın emirlerinden hiçbir zaman taviz vermedim.Bildim ve inandım ki beni yüceltecek, aziz yada zelil kılacak olan Allah'tan gayrısı değil.Bu sebeple hiçbir zaman makamlara göre nabız değiştirmedim.Allahtan başka kimseyi VEKİL bilmedim.
Ve yine biliyorum ki bana bir iyilik gelecekse bunu Allah'tan başka kimse veremez, bana bir kötülük dokunacaksa Allah dilemedikçe kimseninde buna gücü yetmez.
Kimsenin eteğine yapışmadım,yapışmamda çünkü ben her zaman "Emrolunduğun gibi dostdoğru ol "hükmünü düstur edindim hayatımda.Üç kuruşa ,koltuk sevdası uğruna asla kişiliğimden, inancımdan taviz verenlerden olmadım.
Ne olur efendiler ne olur!
Çoluk çocuğumuzu yetiştirirken en büyük davanın bizi ölüme dahi götürse DOSTDOĞRU olmak olduğu bilinciyle yetiştirelim ve Allah'tan başka hiç kimseye kul köle olunmayacağını öğretelim.
OLSUN..
Çocuklarımız işçi olsun,pazarcı olsun, tezgahcı olsun ama sahtekâr,fırıldak,adam kayırmacı olmasınlar.
Hz Ömer gibi adil olsunlar,
Hz. Ebubekir gibi sadık olsunlar,
Hz Osman'ın hayasını kuşansınlar,
Hz.Ali'nin ilmini arasınlar.
Son birkaç aydır denk geldiğim bazı durumları görünce şaşkınlığımı gizleyemiyorum ve diyorum ki Rabbim sen ne kadar da yücesin bize sabr ediyorsun.Sen ne kadar yücesin ki başımıza taş yağdırmıyorsun.
Sen ne yücesin ki taş kesmiyorsun tüm zulme karşı bedenlerimizi. Tıpkı pompeii deki taş kesilen insanlar gibi.
Hadi bazı kesimleri anlıyorum diyelim de; ya alnı secdeye giden, başörtüsüne bürünen kişiler nasıl oluyorda kardeşlerinin gözünün içine bakarak YALAN söyleyebiliyorlar. Nasıl oluyor da Hakk yemenin, başkasının hakkını gasp etmenin Allah'a itaatsizlik olduğunu anlamıyorlar.
Mümin her türlü günahı işlese de asla YALAN söylememeli...
Rabbimiz Kudsi hadisde buyurmamış mı?
"Benim huzuruma ne ile gelirseniz gelin affederim ama KUL HAKKIyla gelmeyin"
Yani bizim namazımız /orucumuz/örtünmemiz Cenab-ı Hak'la bizim aramızdaki bir mevzu olabilir
ama
kuyrukta uyanık(!)olma çabaları,işe girerken birinin sırtına basıp dayıları devreye koymalar,birbirlerini gammazlamalar,yalanlarla entrikalarla öne geçme çabaları ve daha bir çok fitne fesat zihni durumlar bütün toplumu ilgilendiren olaylar.
Bu yüzden Mü'min kişi şahsi ibadetlerine gösterdiği ehemmiyetin katkat fazlasını toplumu ilgilendiren olaylarda göstermek hassasiyetine sahip olmak mecburiyetinde.
Aksi halde nasıl islam olduk diyebiliriz,nasıl elimizden /dilimizden /sözümüzden emin kişi olma vasfına ermiş olabiliriz nasıl.
Ne yazık ki Cumhurbaşkanı'mızın halis niyetini alt birimlerdeki bazı yetkililerin ve personellerin menfaatlerine göre kullanmaları ülkemize zarar veriyor.Hem de dış güçlerin verdiği zarardan kat be kat fazlasıyla.
Ne olur efendiler bırakın artık sağ gösterip sol sallamayı.
Mazlumları alt etmeye çalışan sığ zihniyetli güruha karşı yılmadan mücadele etmeyi,
Tek kişi kalsakda zalimlere meydan okumayı biz üstadımızdan öğrendik.Bizim gücümüz de kuvvetimiz de çok şükür imanımızdan.
Son söz olarak üstadımızın lisanıyla haykırmak istiyorum:
Biliyoruz cennet adam istediği gibi cehennem de adam ister!
O zaman diyoruz ki..!
Zalimler için yaşasın cehennem.
