Ölüm hayatın acı gerçeğidir. Halbuki insan, tabiatı gereği dünyaya düşkünlük gösterme, ahireti hatırından uzaklaştırma eğilimindedir (Kıyame, 75/20-21). İnsanoğlunun ölümden hoşlanmamasının, ondan ürküp kaçmasının pek çok nedeni vardır. Dünyaya olan aşırı tamah, ahirete hazırlık yapılmaması, ebediyet arzusu, günah ve isyan karanlığında hakikat ışığını görememe gibi bir çok sebep ölümden kaçmanın nedeni olabilir. Oysa Resulullah (s.a.s)'ın uyarısı çok ağırdır: "... (Gaflete) dalan, gülüp oynayan, kabirleri ve toprak altında çürümeyi unutan kul ne bedbahttır! Azan, haddi aşan, nereden geldiğini, nereye gittiğini unutan kul ne bedbahttır!..." (Tirmizi, Sıfatü'l-kıyame, 17).
Ölüm hakkında ümmetini her fırsatta uyaran Hz.Peygamberimiz (s.a.s), onlara ahirette kötü akıbetle karşılaşmamaları için dünyalarını Allah'ın istediği istikamette tanzim etmeleri tavsiyesinde bulunmuş ve kendisine yöneltilen "Mü'minlerin hangisi akıllıdır?" sorusunu "Ölümü en çok hatırlayanları ve ölümden sonrası için en güzel şekilde hazırlananları. İşte onlar en akıllı olanlarıdır." (İbn Mace, Zühd, 31) şeklinde cevaplamıştır.
