Ümit AKYÜZ

Hüzün Muştusu

Ümit AKYÜZ

  • 579

içimde suları yakan bir ateş,
suda beyaz kağıttan bir gemi,
adı kara,
yabancı bu diyarlara,
içinde arta kalan bir yalnızlık,
usulca yok oluyor, eriyor ayrılıklara.
dikiliyor sökükleri ömrümüzün,
zaman ilmekleri, katranlara bulanık,
bir hüzün muştusu kuşların kanatlarında,
yürekleri yaralı,
kanatları kırık.
nâdân bir gözyaşı kalabalığı,
ağır bir yara,
uzak imbatların ıslıkları doluyor kulaklarıma,
imtihan bu ağır ya;
sükutun dibini buluyor sesim,
gözlerimde hep kadere gülen bir resim,
anlayamazsın sen, sızı dağınık
bir serzeniş var düşlerimde,
özü yanık,  
sözü kana boyanık.
çorak, kupkuru kumdan bir nehir,
bulutların cepleri bomboş,
umrunda değiliz bu kimsenin,
gül sâki bülbül sarhoş,
huzur tam değil bilakis eksik,
avuçlarımda derin bir kesik,
bilbedâhe heybetiyle duruyor acı
yaksanda bir yakmasanda bir
kül olmuşum bu kaçıncı…

Yazarın Diğer Yazıları