Etrafıma bakıyorum da;
Selam ve dua ile...
Tahammül sınırlarımız ne kadar da daralmış birbirimize karşı,
Soruları bile kısa cevaplarla geçiştirmeye başlamışız...
Neredeyse adres sormaya bile çekinir olmuşuz.
Nedir bizi biz olmaktan alıkoyan ?
Oysa ki sosyal medya içerisinde;
Herkes birer hoşgörü abidesi, herkes birer Mevlana !
Sosyal hayatta bu Mevlanalar neden yok ortada ?
Acaba sadece sosyal medyanın maskeleriyle mi kardeşlikten, insancıl olmaktan bahsetmekteyiz ?
Dil,din,ırk,siyasi görüş ve daha bir sürü farklılığı; insanları yaftalamak için malzeme olarak görmekteyiz.
Hey hat bu gidiş nereye?
İnsanlık nerede, biz neredeyiz ?
Bizler batı medeniyeti gibi hoşgörüden yoksun bir millet miyiz ?
Sonradan görme miyiz?
Değiliz !
Bin yıllık bir medeniyetin hoşgörüsüyle beslenmekteyiz.
Ne oldu peki bize ?
Bir fincan kahvenin hatrını kırk yıla sığdırırken,
Kırk yıllık tanıdığımız insanlarla, bir fincan kahveyi paylaşamaz olduk !
Biz biz miyiz ?
Biz kimiz ?
Zaman mı değişti?
Biz mi değiştik ?
Tekrar tekrar vurgulamak gerekir belki de ;
Hoşgörü bizde var oldukça,bizde güçlü bir millet olarak var olmaya devam edeceğiz...
